Επειδή μου αρέσει να εξετάζω όλες τις παραμέτρους, επιτρέψτε μου να επιχειρήσω μια ανάλυση του κατά πόσον η ύπαρξη ενός δολοφόνου μέσα σε ένα κόμμα, μπορεί να χαρακτηρίσει ως εγκληματική οργάνωση όλο το κόμμα. Αν η ύπαρξη ενός κλέφτη, μπορεί να αποτελέσει ικανό λόγο για να πούμε όλο το κόμμα «συμμορία».
Αν κάποιος μείνει σε αυτή την παράγραφο, εύκολα μάλλον, καταλήγει στο συμπέρασμα, πως πράγματι, δεν μπορείς να χαρακτηρίζεις έναν πολιτικό φορέα, από τις πρακτικές ενός μέλους της. Και αυτή είναι η συλλογιστική των Χρυσαυγιτών από χθες. Δεν είναι μέλος μας ο δολοφόνος, αλλά και να είναι τι σημαίνει αυτό; Μην έχετε καμία αμφιβολία, ότι στη ρητορική τους θα προστεθούν και αναφορές στο παρελθόν, όπως στα γεγονότα του 1991 στην Πάτρα, που οδήγησαν στο θάνατο του Νίκου Τεμπονέρα ή ακόμα και στους αποδεδειγμένα κλέφτες Υπουργούς του ΠΑΣΟΚ. Θα λένε με λίγα λόγια ότι αν η Χρυσή Αυγή χαρακτηρίζεται ως εγκληματική οργάνωση, λόγω της δολοφονίας του Παύλου Φύσσα από ένα μέλος της, τότε το ίδιο θα πρέπει να γίνει και μάλιστα θα έπρεπε να έχει γίνει εδώ και πολλά χρόνια, τόσο για τη Νέα Δημοκρατία, όσο και για το ΠΑΣΟΚ. Ασφαλώς, ανάλογες αναφορές θα γίνουν και στα κόμματα της Αριστεράς. Έχουν να πουν και για αυτούς… Υπεράσπιση τρομοκρατών, Μarfin κ.π.α.
Επίσης, νομίζω ότι θα συμφωνήσουμε όλοι, η προσπάθεια συμψηφισμού, έχει ασφαλώς αντίλογο. Αντίλογο που όλοι οφείλουμε να διατρανώνουμε σε κάθε ευκαιρία. Μην ξεχνάτε, το λέγαμε και χθες, μπορούμε να αντιδράσουμε και να αντισταθούμε όλοι στους φασίστες, νεοναζί, δολοφόνους. Αν βάλουμε ένα λιθαράκι ο καθένας, στον περίγυρό του, στον κύκλο του, στα profil μας και στους λογαριασμούς μας στα social media, θα αφήσουμε «γυμνούς από επιχειρήματα» όσους ακόμα υπερασπίζονται αυτό το μόρφωμα.
Πάμε λοιπόν στο δια ταύτα. Όντως, μια μονάδα, δεν μπορεί να χαρακτηρίζει ένα ολόκληρο κόμμα. Όμως, το θέμα είναι και τι πρεσβεύεις ως κόμμα, ποιες θέσεις εκφράζεις, ποιες πρακτικές ακολουθείς, τι βίο (πολιτικό) διάγουν οι βουλευτές σου, τι ανοχή δείχνουν απέναντι στη βία ή πολύ χειρότερα, αν την ασκούν κιόλας. Το χειρότερο είναι, ότι όταν ο πήχης κατεβαίνει τόσο χαμηλά, που χθεσινοί μπράβοι, είναι σήμερα βουλευτές, επιτρέποντας έτσι σε κάθε τυχαίο, να φαντάζεται ότι ακόμα και στη Βουλή μπορεί να είναι και να εκπροσωπεί όλους εμάς. Ποια η ευθύνη αυτών των βουλευτών, πέραν του να κάνουν μπάχαλο το Κοινοβούλιο, να φωνάζουν, να ασκούν (στο Κοινοβούλιο) λεκτική βία, κανονική βία εκτός Κοινοβουλίου; Εύκολα πράγματα… Οποιοσδήποτε έχει φάει τη μισή ζωή του σε γυμναστήρια, ξέρει και πολεμικές τέχνες, μπορεί να φαντάζεται τον εαυτό του βουλευτή!!!
Υποστρίζω ότι το μεγαλύτερο κακό που έχει προξενήσει το ΠΑΣΟΚ σε αυτόν τον τόπο είναι η νοοτροπία που πέρασε στον κόσμο. Στη δεκαετία του ’80, δημιουργήθηκαν τα μπλε και πράσινα καφενεία, χωρίστηκαν πάλι οι Έλληνες σε δεξιούς και αριστερούς και δημιουργήθηκε η αντίληψη, ότι αν θέλεις να κάνεις τη δουλειά σου, αρκούσε ένα χαρτί από την Κλαδική του ΠΑΣΟΚ. Ακόμα, τότε «νομιμοποιήθηκε» η μίζα, το φακελάκι, η ρεμούλα. Ποιος δε θυμάται τη φράση του Α. Παπανδρέου: «Είπαμε, να κάνει ένα δωράκι στον εαυτό του, αλλά όχι και 500.000.000 (δραχμές)».
Μερικά χρόνια αργότερα, η μεγαλύτερη κομπίνα – φούσκα, το Χρηματιστήριο, έκανε τους μικρομεσαίους Έλληνες να νιώσουν ότι μπορούν ξαφνικά να πλουτίσουν, χωρίς να κοπιάσουν. Η ταφόπλακα της μικρομεσαίας τάξης αλλά και το άνοιγμα του δρόμου προς το μνημόνιο, ήταν γεγονός. Τα πεπραγμένα αυτά των Κυβερνήσεων ΠΑΣΟΚ, έκαναν άμεσα μετρήσιμη ζημιά σε μετρητό, αλλά κυρίως έκαναν μη αναστρέψιμη ζημιά στη νοοτροπία του Έλληνα. Βέβαια και το ΠΑΣΟΚ, έστω με μεγάλη καθυστέρηση, καταποντίστηκε και αν δεν είχαν ακόμα τη νοοτροπία κάποιοι, ότι με διόρισε το ΠΑΣΟΚ, το ψηφίζω, τότε το κόμμα αυτό δε θα υπήρχε.
Πάμε στο σήμερα και στο τι κάνει η Χρυσή Αυγή και αν μπορεί να χαρακτηριστεί ως εγκληματική οργάνωση. Άλλαξε όπως είπαμε, τη νοοτροπία. Νομιμοποίησε τη βία. Το χαστούκι για παράδειγμα, του Κασιδιάρη στην Κανέλλη, αντί να εξαφανίσει από τον πολιτικό χάρτη, αν μη τι άλλο το δράστη αλλά και το κόμμα του, καθέστησε ιδιαίτερα δημοφιλή το Νο 2 της Χρυσής Αυγής, αλλά και το κόμμα του κατέγραψε άνοδο των ποσοστών.
Το γράφαμε και χθες, στο κλίμα αυτό που έχει διαμορφωθεί, επιτρέπει σε ανθρώπους σαν το δολοφόνο του Παύλου Φύσσα, να «ασχολούνται με την πολιτική». Μην έχετε καμία αμφιβολία, για κάποιους από αυτούς τους τραμπούκους (σε όποιο άκρο κι αν ανήκουν), το να σπάσουν το κεφάλι του αντιπάλου, να τον μαχαιρώσουν, να δείξουν στη γειτονιά «ποιος είναι το αφεντικό», συνιστά πολιτική πράξη.
Ο αντίπαλός τους δεν αντιμετωπίζεται με πολιτικά επιχειρήματα. Καλός αντίπαλος, μόνο δαρμένος ή και νεκρός. Αυτό τους έχουν μάθει, έτσι νομίζουν ότι προσφέρουν κάτι. Προσφέρουν δέρνοντας, λιντσάροντας, αντίθετης ιδεολογίας από αυτούς.
Όταν τα μέλη, βλέπουν τους ηγέτες τους να ασκούν, να υποθάλπτουν, να παρακινούν, να συγκαλύπτουν τη βία, τότε ασφαλώς στο δικό τους μυαλό (όσο και αν είναι) η βία είναι κάτι που όχι απλά δεν είναι καταδικαστέο, αλλά μάλλον είναι και απαραίτητο. Είναι «μαγκιά» στους δικούς τους κύκλους, να δέρνεις τους «αλλόθρησκους». Αποτελεί παράσημο να έχεις ανοίξει κεφάλια αντίθετων, αλλοδαπών κ.α.
Από χθες οι Χρυσαυγίτες αποκηρύττουν τη βία, καταδικάζουν τη δολοφονία του 34χρονου, είναι καλά παιδιά, που δεν ξέρουν, δεν είδαν δεν άκουσαν για τάγματα εφόδου και καταδρομικές επιθέσεις των μελών τους σε αλλοδαπούς, αριστερούς, «ελαφροδεξιούς». Είπαμε, μας περνάτε για ηλίθιους, αλλά τόσο πολύ; Μένει σήμερα να δεχθείτε ότι στο Άουσβιτς, κάτι είχε γίνει… Αν στριμωχτείτε και πολύ, μπορεί να ανακαλύψετε και το Ολοκαύτωμα!!!
Γράφαμε πριν λίγες μέρες, απευθυνόμενοι στον κ. Μπάμπη Παπαδημητρίου, του ΣΚΑΙ, σχολιάζοντας τα περί σοβαρής Χρυσής Αυγής:
Να ξεκαθαρίσουμε κάτι. ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΛΙΓΟΤΕΡΟ Η ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ ΣΟΒΑΡΗ ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ. Και με αυτή τη Χρυσή Αυγή, η Νέα Δημοκρατία ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΚΑΝΕΝΑ ΣΗΜΕΙΟ ΠΟΥ ΟΙ ΑΠΟΨΕΙΣ ΤΗΣ, ΕΣΤΩ ΝΑ ΣΥΓΚΛΙΝΟΥΝ. Επομένως, κάθε τέτοια συζήτηση, είναι παντελώς άκυρη και ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΗ.
Για πείτε μας κ. Μπάμπη, πως τη φαντάζεστε εσείς τη «σοβαρή Χρυσή Αυγή»; Με γραβάτα και παπιγιόν;
«…Για πείτε μας κ. Μπάμπη, πως μπορεί να αλλάξει χαρακτήρα και ταυτότητα αυτό το κόμμα; Θα απαρνηθούν το παρελθόν τους; Θα πάψουν να υψώνουν τις σημαίες της Χούντας; Θα σταματήσουν τις καταδρομικές επιθέσεις εναντίον Αριστερών, αλλοδαπών και όποιου άλλου δε συμφωνεί μαζί τους και θα αφήσουν το συντεταγμένο κράτος να εφαρμόζει τους νόμους; Ή θα τις συνεχίσουν, αλλά πιο «αντρίκια» – τόσοι εσείς τόσοι και εμείς και όχι 50 εναντίον 4-5;
Θα αρχίσουν να σέβονται το Κοινοβούλιο και τους θεσμούς; Θα σταματήσουν να χτυπάνε γυναίκες; Θα εμφανίζονται ευπρεπώς στα «τσοντοκάναλα» για να απαντήσουν σε ερωτήσεις, όχι όμως προσυμφωνημένες (θυμηθείτε με τι είδους συμφωνία είχε πάει ο κ. Μιχαλολιάκος στον κ. Μπογδάνο, στο ΣΚΑΙ). Θα σταματήσουν να χαιρετούν με τον «αρχαίο», ναζιστικό χαιρετισμό…;»
Αυτή είναι (ή μάλλον και αυτή) η Χρυσή Αυγή. Ένα πολιτικό μόρφωμα, που εξέθρεψε τη βία, επέτρεψε στον κ. «Τίποτα» να νιώθει κάποιος. Αυτή είναι η απάντηση λοιπόν στο ερώτημα αν «Μπορεί ένας δολοφόνος, να χαρακτηρίζει ένα ολόκληρο κόμμα;». Αν είναι η Χρυσή Αυγή, μπορεί!!! Γιατί ο Ρουπακιάς είναι ο φυσικός αυτουργός, αυτοί που του όπλισαν το χέρι να σκοτώσει τον κακό αριστερό, είναι οι ηθικοί αυτουργοί…
The post Μπορεί ένας δολοφόνος, να χαρακτηρίζει ένα ολόκληρο κόμμα; appeared first on RightNews.gr.